هر کس می تواند در هر چیزی اشکالاتی پیدا کند، می توانیم همه ی اطلاعات را مخدوش و وارونه کنیم، و همه ی احتمالات منفی را در نظر بیاوریم. ما به مهاجرت و پناهجویان نیز به همین شیوه نگاه می کنیم. می توانیم انتخاب کنیم به آنچه در سوئد و بسیاری کشورهایی دیگر در حال رخ دادن است به عنوان یک نگرانی و هزینه ی بزرگ نگاه کنیم. اما به جای این نگاه، می توانیم آن را اقتصادی جدید با مزایا و فرصت های جدید تلقی کنیم.
صنعت گرایی – عصر فناوری اطلاعات – عصر ادغام در جامعه، فرصت های خطرناک
من و بسیاری دیگر، برای نظر دادن در مورد وضعیت سوئد یا دیگر کشورهای دنیا در دوران صنعتی شدن بسیار جوان هستیم اما آن قدر جوان نیستم که شروع عصر فناوری اطلاعات، تاثیرات و فرصت هایی که در سوئد به وجود آورد را به یاد نیاورم. ما که در صنعت بودیم و بسیاری دیگر، فناوری اطلاعات را در اواخر دهه ۹۰ میلادی و اوایل هزاره ی سوم میلادی «اقتصاد جدید» نام گذاری کردند. بسیاری، به خصوص کسانی که متعلق به نسل دهه ۴۰ میلادی بودند، فکر می کردند که فناوری اطلاعات حبابی است بی ارزش. زمانی که در صنعت فناوری اطلاعات کار می کردم جوان بودم و در نهایت تسلیم این دید نسل دهه ی ۴۰ میلادی شدم. آن ها مرا نیز متقاعد کردند که صنعت فناوری اطلاعات ارزش ساز نیست و حبابی است که به زودی می ترکد. مشکل آنجا بود که تعداد کسانی که این مشکل را باور کردند زیاد بود و همین خود منجر به تبدیل شدن آن به یک حباب واقعی و ترکیدنش شد. من و بسیاری دیگر در خلائی قرار گرفتیم، خلائی بدون شغل، کار و فرصت.
دوران ادغام در جامعه / مهاجرت – اقتصادی جدید؟
من یک اقتصاد دان نیستم، من یک مهندس نیستم، احتمال دارد که در این زمینه اشتباه کنم اما به چیزی ایمان و اعتقاد دارم و نظری دارم: یک اقتصاد، مبتنی بر در دسترس بودن پول نیست، اقتصاد مبتنی بر ایجاد فعالانه ی تقاضا و فرصت است.
ما انتخاب کردیم تا پناهجویان، که مانند ما انسان هستند، را به چشم یک مشکل نگاه کنیم، چیزی پرهزینه و چیزی که از آن واهمه داریم. می توانیم این را به ترسی که در سال ۱۹۹۷ میلادی داشتیم تشبیه کنیم که فکر می کردیم کامپیوترها در عرض چند سال هر کاری می توانند انجام دهند و ما انسان ها بی استفاده خواهیم بود؟ جلوی پیشرفت را بگیرید! احساس خوبی نداریم!
من هیچگاه لباسی را آن لاین نخواهم خرید، لباس را اول باید به تن کرد تا بتوان خریدش! امروز، بعد از حدود ۲۰ سال، خرید قسمت زیادی ازپوشاک مان به صورت آن لاین امری عادی و طبیعی است.
کامپیوترها جایگزین ما نشدند، کامپیوترها فرصت های جدید ایجاد کردند، اقتصاد جدیدی شکل گرفت چراکه منجر به نیازهای جدید شد! بدون نیاز به شغل های جدید، آموزش جدید و فرصت ها ی نو، نیاز به خرید آن لاین پوشاک نیز وجود نخواهد داشت. بدین شیوه، درآمد حاصل می شود و اقتصادی جدید شکل می گیرد.
آینده ی فرزندانمان
آیا با این بینش ذهنی می توانیم فرصت هایی که با پذیرش پناهجویان در سوئد به وجود می آیند را ببینیم؟ شاید ما نیازی داریم، نه نیازی به پذیرش پناهجویان در سوئد بلکه نیاز به اقتصادی جدید؟ این اقتصاد جدید به آموزش و حرفه های جدیدی نیازمند است که ما امروز از آن ها آگاه نیستیم. اگر ۲۵ سال پیش نوزادی را در آغوش داشتید و کسی به شما می گفت که شما یک برنامه نویس دات نت را در آغوش دارید ممکن است تعجب می کردید. برنامه نویس دات نت چیست؟ نمی توانستید پاسخ دهید چراکه دات نت ۲۵ سال پیش وجود نداشت.
آیا می توانیم امروز تصور کنیم که نوزاد تازه به دنیا آمده ی امروز در آینده یک مهاجرت شناس یا مهاجرت دان باشد؟ شغل ها و حرفه هایی که هنوز بوجود نیامده اند! حرفه هایی که به کاستن فاصله های زبانی، دینی و فرهنگی می پردازند. ممکن است حتی رشته های مهاجرت شناسی یا مهاجرت دانی در دانشگاه ها بوجود بیایند.
آنچه ما امروز به عنوان معضلی پرهزینه می بینیم ممکن است شغل آینده ی فرزندانمان و راه امرار معاش آن ها باشد. آیا این وحشتناک نیست؟! جلوی پیشرفت را بگیرید!
